اثربخشی بازی در آموزش و تقویت هوش اجتماعی کودکان

بهترین راه آموزش به کودکان، آموزش از طریق بازی است. اثربخشی بازی در آموزش بسیار تاثیرگذار است. بازی باعث می شود که تصور و خیال کودک شما در فضایی پر از یادگیری،رشد کند. در حین بازی فرزند یا دانش آموز شما مطالب بسیاری را از شما می آموزد؛ از ابراز وجود گرفته تا حل مسئله، ارتباط با دیگران، درک قوانین و احساس آرامش.

بازی امکان تجربه، رشد، غلبه بر احساسات شدید، ترس و … را ایجاد می کند و کمک می کند تا کودکان احساسات خودشان را بروز دهند وبسیار حس خوشحالی را به دیگران هدیه می دهند. در بازی با ایفای نقش در قالب شخصیت های خیالی، حس مسئولیت پذیری کودکان نیز تقویت می شود که این توانایی ها در افراد با هوش اجتماعی بالا دیده می شود.

تأثیر بازی بر بزر گترها

با وجودی که بازی کردن برای رشد کودک مفید است می تواند برای تمامی سنین مؤثر باشد. بازی می تواند زندگی شما را شاد کند، باعث کاهش استرس شود، یادگیری شما را بهبود بخشد و شما را با دیگران و جهان اطرافتان مرتبط سازد. بازی می تواند کار را برای شما خلاقانه تر و لذت بخش تر کند پس در این بازی ها با کودک خود همراه شوید.

پنج مشخصه ی بازی

• 1. هدف بازی طوری نیست که بچه ها آن را بدانند.

اگر بچه ها ندانند که قرار است از یک فعالیت، چیزهای جدیدی یاد بگیرند، آن فعالیت یک بازی محسوب می شود. برای کودکان بازی ها، راهی برای داشتن سرگرمی هستند ولی برای مربیان بازی ها بیش از این ها هستند؛ یعنی راهی برای کمک به کودکان تا در قالب بازی یاد بگیرند مشکلات و مسائلی که ممکن است در آینده رنگ و بوی واقعی به خود بگیرند را حل کنند.

• 2 . بازی باید داوطلبانه انجام شود.

باز یها باید داوطلبانه باشند. شما باید هر وقت که خواستید دست از بازی بکشید. هیچ کس نباید مجبور به انجام بازی شود باقی بچه ها ممکن است به کسی که بازی را انجام نمی دهد یا آن را نیمه کاره رها می کند به شکل دیگری نگاه کنند اما نباید به غیراز این، اتفاق دیگری بیفتد. معلم یا مربی نباید هیچگاه بچه ها را مجبور به انجام بازی کند.

• 3 . قوانین منعطف هستند.

سعی نکنید به قوانین بازیها وابسته شوید زیرا باعث می شود که خلاقیت بچه ها تحریک نشود. دستوراتی در بازی ها می شوند. در یک بازی فردی یا گروهی، می توان قوانین بازی را تغییر داد به شرطی که قوانین جدید را همه متوجه شوند. تغییر، اقتباس یا ابداع قوانین جدید، باعث پرورش هوش و خلاقیت می شوند.

• 4 . بازیها واکنشهای عاطفی کوتاه مدتی را در پی خواهد داشت.

در هنگام بازی، بچه ها احساسات و واکنشهای عاطفی کوتاه مدتی از خود نشان می دهند احساساتی مانند لذت، انتظار، امید، خشم، ترس، راحتی، عدم اطمینان، شادی، حس تعلق، تهاجم و …این احساسات ممکن است قوی باشد و به قولی بازی را خیلی جدی بگیرند و هیجانات به شکل ناسالم خود درآیند که می شود این مورد را به بچه ها یادآور شد که ” این فعالیت یک بازی است “.

این کار خود تمرین و روشی برای مقابله ی بنیادین با هیجانات افراطی می باشد و اگر فعالیتی ایجاد هیجان نکند، کودک ممکن است آن را به عنوان بازی قبول نداشته باشد و آن را یک تمرین یا فعالیت عمومی قلمداد می کند. پس بازیها را با هیجان لازم با کودکان انجام دهید تا تمرینی برای کنترل هیجانات او شود. بعضی از این فعالیت هایی که در این کتاب آورده شده را می توان تمرین مهارت زندگی دانست.

• 5. بازی شامل آزمایش ها و روش های ی مختلفی می شود.

وقتی روشهای مختلفی برای انجام بازی وجود داشته باشد، آن را به چیزی شبیه بیش از یک بازی تبدیل می کند. ممکن است روشها، اهداف و تعبیرهای مختلفی از یک بازی وجود داشته باشد. آزمایش به عنوان فرصتی برای یادگیری، چیز جدیدی است. باز یهایی که چندین روش برای انجام آزمایش، ابداع و خلاقیت دارند را می توان بهترین نوع بازی های آموزشی دانست.